Polski rynek akcji w ślad za indeksami głównych parkietów zagranicznych zaliczył w październiku solidne spadki. Osiągnięty poziom 54 000 punktów na WIG stanowi ponad 20-procentową korektę względem styczniowego rekordu tego wskaźnika. Krajowych inwestorów nie pocieszy nawet fakt, że spadki na giełdach zachodnich były głębsze niż na GPW a obroty na lokalnym parkiecie były bardzo słabe, biorąc pod uwagę dużą zmienność wahań w minionym miesiącu. Warszawskie indeksy WIG20 i mWIG40 odnotowały straty w wysokości odpowiednio 6,5% i 8%. Nieco lepiej wypadł sWIG80 (-4,5%). Ogółem straciły prawie wszystkie indeksy sektorowe. Najlepiej prezentowały się z kolei te branże, które wyprzedziły rynek w tym roku i mocno spadały w poprzednich miesiącach. W końcu powody do zadowolenia mają akcjonariusze spółek energetycznych (indeks WIG-Energia zyskał 5,5% , po raz pierwszy od dawna zachowując się jak typowy segment akcji defensywnych). Rosnące hurtowe ceny energii elektrycznej rodzą spekulacje, że państwowe giganty będą podnosiły ceny prądu nie tylko dla przedsiębiorstw ale też gospodarstw domowych. Minister energii Krzysztof Tchórzewski uspokajał opinię publiczną przed wyborami samorządowymi, że maksymalne podwyżki dla tych ostatnich nie przekroczą 5%, jednak wg wielu ekonomistów jest to mało możliwe. Być może rozwiązaniem będzie jakaś forma rekompensat dla gospodarstw o najniższych dochodach. Zastana sytuacja generuje bardzo dobry sentyment wokół spółek energetycznych, należy jednak pamiętać, że kursy tych spółek nie odzwierciedlają do końca rynkowej gry ze względu na realia polityczne. Drugim wzrostowym sektorem był WIG Budownictwo, dzięki wzrostowi kursu Budimexu mającego największy w nim udział.

Słabe dane pomagają długowi

Na krajowym rynku długu nie działo się w październiku zbyt wiele. Krzywa rentowności papierów stałokuponowych z terminem do wykupu 0-11 lat uległa w większości swojego zakresu przesunięciu w dół. Sprzyjał risk-off i spadki cen papierów udziałowych. Pomogła także podwyżka ratingu Polski przez S&P z BBB+ do A- z perspektywą stabilną. Słabe dane gospodarcze za wrzesień (gorsza od konsensusu sprzedaż detaliczna i produkcja przemysłowa, stabilizacja w poziomie zatrudnienia, wyhamowanie wzrostu płac) sygnalizują spowolnienie wzrostu gospodarczego w Polsce, co będzie ograniczać presję inflacyjną a jednocześnie stanowić wsparcie dla obligacji o stałym kuponie.

Kryzys UE-Włochy

Na nudę nie mogli narzekać w tym miesiącu inwestorzy na największych zagranicznych rynkach akcji. S&P500 jeszcze na początku października osiągał historyczne rekordy by potem ulec 10-procentowej korekcie, kasującej tegoroczne zyski. Podobnie jak podczas lutowego tąpnięcia częściowo obwiniane za spadki są wyrafinanowane strategie inwestycyjne grające krótko na zmienność (VIX), masowo zamykające te pozycje oraz bieżące wydarzenia polityczne tj. groźba kolejnych sankcji na chińskie towary ze strony amerykańskiej, napięcie na linii USA-Arabia Saudyjska po zabójstwie dziennikarza w saudyjskim konsulacie w Stambule oraz konflikt Trump-Powell wokół wizji polityki monetarnej FED). Podobna skala spadków miała miejsce na europejskich parkietach. Tutaj do wspomnianych czynników zewnętrznych dołączyły się lokalne wydarzenia, mianowicie konflikt na linii Komisja Europejska-Włochy wokół włoskiego planu budżetowego. Rząd Italii uzgodnił deficyt budżetowy na przyszły rok na poziomie 2,4% wobec 1,8% w 2018r., co nie spodobało się Komisji Europejskiej, rekomendującej wcześniej obniżenie deficytu do 1,4% zamiast jego powiększania. Nieugięta postawa włoskiego rządu, chcącego finansować deficytem programy społeczne (m.in.dochód powszechny dla ubogich) grozi kolejnym kryzysem gospodarczym rozprzestrzeniającym się na całą strefę euro. Tym razem jednak jego konsekwencje mogą być gorsze niż w przypadku Grecji, ze względu na wielkość włoskiej gospodarki i jej zadłużenie przekraczające 130% PKB oraz słabość krajowego sektora bankowego.